Objective: To determine socio-demographic features and the quality of life and associated factors in the elderly living in nursing homes. Methods: The study sample consisted of all the elderly living in a nursing home in the centre of Kahramanmarafl. Ninety-three elderly people were living in the nursing home. Ninety-one elderly people completed a questionnaire composed of questions about demographic features. Forty-two elderly people with sufficient cognitive functions filled in the short form of SF-36 which had been adapted to Turkish culture before to determine the quality of life. Scores to be obtained from SF-36 range from 0 to 100. High scores indicate an improved quality of life. Results: Out of all the elderly people included in the study, 65.9% were male and 34.1% were female. The mean age of the participants was 75.8±8.1 years and the mean duration of residence in the institution was 3.1±2.5 years. Seventeen point six percent of the elderly people were smokers, 14.3% were using Maras powder and 31.9% were nicotine addicts. Eighty point two percent of the elderly people had at least one chronic disease. The mean scores obtained by the participants were 42.25±13.04 for physical health and 42.25±13.04 for mental health in SF-36. In addition, the lowest score obtained from the subscales of SF-36 was 41.77 ± 9.83 for general health and the highest score was 50.36±9.82 for vitality. Conclusions: It can be concluded that the elderly living in the nursing home had a very low quality of life. Further studies on the quality of life of elderly people living in nursing homes and factors affecting the quality of their life will shed light on and accelerate interventions likely to be performed to improve the quality of their life.
Keywords: Nursing homes, the quality of life, elderlyAmaç: Bu çalışmada huzurevinde kalan yaşlıların sosyodemografik özellikleri, yaşam kaliteleri ve yaşam kalitelerini etkileyen faktörlerin tespit edilmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışma grubunu Kahramanmaraş merkez huzurevinde kalan yaşlılar oluşturmaktadır. Huzurevinde 93 yaşlı barınmaktadır. Yaşlıların 91’ine sosyo-demografik özelliklerini tespite yönelik hazırlanan anket uygulandı. Yeterli bilişsel fonksiyonlara sahip olan 42 yaşlıya ise Türk toplumuna uyarlanmış yaşam kalitelerini ölçmeye yönelik kısa form 36 uygulandı. Bulgular: Yaşlıların %65.9’u erkek, %34.1’i kadın, yaş ortalamaları 75.8±8.1, huzurevinde kalma süreleri 3.1±2.5 yıl olarak hesaplandı. Huzurevinde kalan yaşlıların %17.6’si sigara, %14.3’ü Maraş otu olmak üzere toplamda %31.9’u nikotin bağımlısı idi. Yaşlıların %80.2’sinin en az bir kronik hastalığı vardı. Katılımcıların kısa form-36 yaşam kalitesi ölçeğinin fiziksel sağlık özet skala puan ortalaması 42.25±13.04, mental sağlık özet skala puan ortalaması ise 44.98±9.89 olarak tespit edilmiştir. Sonuç: Elde ettiğimiz sonuçlar huzurevinde kalan yaşlıların yaşam kalitelerinin oldukça düşük olduğunu göstermektedir. Huzurevlerinde kalan yaşlıların yaşam kalitelerinin ve yaşam kalitelerini etkileyecek tüm değişkenlerin incelenmesi bu alandaki müdahaleler için veri sağlayacaktır. Bu veriler ışığında huzurevinde kalan yaşlıların yaşam kalitelerini arttırmaya yönelik faaliyetlere hız verilmesi gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Huzurevi, yaşam kalitesi, yaşlı.